کتاب معماری و سینمای معناگرا اثر سیامک پناهی انتشارات عصر کنکاش

بررسی کتاب معماری و سینمای معناگرا اثر سیامک پناهی

کتاب «معماری و سینمای معناگرا» نوشته سیامک پناهی، نگاهی عمیق به ارتباط میان معماری و سینما دارد. این کتاب به تبیین چهارچوب نظری خود در سه بخش اصلی می‌پردازد: برخورد با فضاهای معماری، چارچوب و دیدگاه فلسفی پژوهش و روش نشانه‌شناسی.

نظریه فضاهای معماری در کتاب «معماری و سینمای معناگرا»

در این اثر، نظریه فضاهای معماری بر اساس نظریه «ادراک فضا»ی کریستین نوربرگ شولتز شکل گرفته است. این نظریه به استفاده از اندیشه‌های فیلسوفانی چون هایدگر، مرلوپونتی و ژان پیاژه پرداخته و نظرات این شخصیت‌ها به‌عنوان مبنای بحث در نظر گرفته شده است. به‌منظور تقویت این نظریه، از دیدگاه‌های برنارد شومی در معماری رویداد، کریستوفر الکساندر در زبان فضا و گاستون باشلار در زمینه بوطیقای فضا نیز استفاده شده است.

ادراک فضایی در سینما

در کتاب «معماری و سینمای معناگرا»، مرحله ادراک فضای سینمایی با تلفیق نظریه پیتر گرینوی به‌عنوان «فضا به‌مثابه فرم» و نظریه ویم وندرس به‌صورت «فضا به‌مثابه نماد» مورد بررسی قرار می‌گیرد. این رویکرد به تحلیل عمیق‌تر عناصر سینمایی کمک می‌کند.

رویکرد فلسفی در کتاب «معماری و سینمای معناگرا»

سعی شده است تا نظرات هایدگر در زمینه «دازاین» که به معناشناسی «فرد-هستی» پرداخته، به‌طور همزمان با نظرات واتسوجی تتسورو در مورد «نینگن» که به معنای «جمع-هستی» است هر دو مقایسه و ارتباط داده شوند. همچنین ناخودآگاه فردی فروید و ناخودآگاه جمعی یونگ نیز در این مقوله مورد توجه قرار می‌گیرند.

روش‌های تحلیل در کتاب «معماری و سینمای معناگرا»

در این تحقیق از روش‌های تحلیلی و توصیفی با تأکید بر روش نشانه‌شناسی لایه‌ای استفاده شده است. این تحلیل به‌ویژه از دیدگاه محوری هم‌نشینی لایه‌های متن، بافت، بینامتن، رمزگان و رسانه‌ها بهره می‌برد. همچنین تحلیل‌های سه‌گانه اروین پانوفسکی (ادراک اولیه، ادبیات موضوع و هرمنوتیک) در تمامی لایه‌ها به کار گرفته شده‌اند.

• تحقیق کیفی و کمی برای بازشکافت مفاهیم
• تجزیه و تحلیل عمیق عناصر معماری فیلم

کتاب «معماری و سینمای معناگرا» با به‌کارگیری مفاهیم و ابزارهای مربوط به تحلیل، تلاش دارد تا نگاه تازه‌ای به معماری فیلم و روابط پیچیده آن با فضا ارائه دهد.