کتاب می شکنم در شکن زلف یار اثر حسین سروقامت

کتاب «می‌شکنم در شکن زلف یار» نوشته‌ی «حسین سروقامت» و چهارمین دفتر از مجموعه‌ «کتاب‌های پرسمان» است. «پرسمان» نخستین ماهنامه‌ای بود که برای مشاوره و پاسخ‌دهی به نیازهای فکری نسل جوان شکل گرفت. مجموعه‌ کتاب‌های پرسمان تلاش دارد صفحات ثابت نویسندگان نشریه‌ی پرسمان را به صورت مستقل منتشر کند. می‌شکنم در شکن زلف یار مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه را دربردارد که با نگاهی انتقادی، به مسائل گوناگون اجتماعی می‌پردازد. این کتاب به‌عنوان یکی از کتاب‌های مسابقه‌ی کتابخوانی «بخون و ببر خندوانه» معرفی شده است. در بخشی از داستان «ای پیر، که مجموع پریشانی مایی!» می‌خوانیم: «خیره و مات به همه‌ی سرمایه‌ی خود نگاه می‌کرد که داشت قطره قطره آب می‌شد و از بین می‌رفت! آن روز هر چه داد زد و نفس خود را برید، کسی از او یخ نخرید. گرما سرمایه‌ی او را آب کرد و دست خالی روانه‌ی خانه شد. بعضی کاسبی‌ها همه‌اش ضرر است؛ مثل کاسبی او در آن روز گرم. بعضی کاسبی‌ها نیز همه‌اش سود؛ مثل معامله با خدا! چطور می‌شود پس از بیست سال خاطره‌ای چنین زنده بماند و مرور زمان - که هر چیزی را در ذهن‌ها می‌پوساند و می‌فراموشاند - چوب کهنگی و اندراس بر آن نزند؟! یادم هست آن سال، ماه رمضان که گذشت و آن گروه طلاب از سفر تبلیغی خویش بازگشتند، یکی آمد و بیخ گوش استادشان چیزی گفت که گل از گل او شکفته شد. روز بعد آن استاد فرزانه همه‌ی شاگردان خویش را گرد هم آورد و گفت: کسی از شما یک ماه خویش را با خدا معامله کرده. این دوست ما، حاج محسن که آن روز جوانکی بیش نبود، گمان نمی‌کرد استادش از این ماجرا بویی برده، او را مدنظر داشته باشد. او جریان خویش را تنها با دوستی صمیمی باز گفته بود. ازاین‌رو وقتی استاد نام او را برد، شوکه شد...» کتاب حاضر را نشر «معارف» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.