بررسی کتاب شمس و طغرا اثر محمد باقر خسروی
کتاب شمس و طغرا را می‌توان نخستین رمان تاریخی فارسی به حساب آورد. این اثر به قلم محمد باقر میرزا خسروی، یکی از شاهزادگان قاجار، در سال 1287 هجری قمری نوشته شده است.
نثر کتاب شمس و طغرا
نثر ساده و روان این کتاب به نوعی ادامه‌دهنده داستان‌های عیّاری فارسی نظیر سمک عیّار و امیر ارسلان به شمار می‌رود. همچنین، نویسنده تحت تأثیر رمان‌های مشهور الکساندر دوما و جرجی زیدان، ویژگی‌های اغراق‌آمیز و حادثه‌پردازانه‌ای را در این اثر به کار برده است.
موضوع کتاب شمس و طغرا
موضوع کتاب مربوط به بیست و چهار سال از قرن هفتم هجری و دوران پرآشوب مغول و حکومت مهدعلیا آبش خاتون است و با وجود پس‌زمینه تاریخی، نویسنده آن را با داستان عاشقانه و مهیج آمیخته است.
شخصیت‌های اصلی کتاب شمس و طغرا
- شمس‌الدین: شاهزاده خاندان اتابکان فارس و قهرمان اصلی داستان
- التاجو بهادر: دختر امیر مغول که شمس دلدادگی عمیقی به او دارد
مخالفت شمس با سلطه مغول بر ایران و دلدادگی او به دختر امیر، به تولید صحنه‌های احساسی و اجتماعی پرهیجان منجر شده است.
تاریخچه نگارش کتاب شمس و طغرا
خسروی در مورد آثار تاریخی خود در این کتاب می‌نویسد: «این کتاب، تاریخ مجملی است از وقایع بیست و چهار ساله فارس در زمان پادشاهی آبش خاتون، آخر اتابک سلسله سلغریان و هر مطلب تاریخی و جغرافی که در آن درج نموده، از هر کتاب که التقاط شده، یک حرف از نام آن کتاب را در آغاز آن مطلب، از بهر علامت می‌نگارد که هرگاه بخواهند، به آن کتاب رجوع فرمایند.»
مشخصات
| نویسنده: | استاد محمد باقر خسروی |
|---|---|
| شابک: | 9789648007848 |
| ناشر: | انتشارات پر |
| موضوع: | رمان و داستان ایرانی تاریخی |
| قطع: | رقعی |
| نوع جلد: | شومیز |
| تعداد صفحه: | 880 |
