قوری سفالی‏ آرانیک طرح ‏شهر سوخته‏ کد 004

مهمترین منطقه ی سفالگری در استان سیستان و بلوچستان روستای کلپورگان از توابع شهرستان سراوان است. سفالگري در اين ناحيه قدمتي هفت هزار ساله دارد و همواره با روش هاي بسيار ابتدايي انجام مي شده است. اكنون نيز شكل دهي اين سفالينه ها با نوعي چرخ ابتدايي كه به چرخ هاي سفالگري اوليه شباهت دارد صورت مي گيرد. اين چرخ از يك بشقاب چوبي يا سفالي كه با دست چرخانده مي شود تشكيل شده است. خاك رس اين منطقه سفيد است و پس از پخت قرمز مي شود. پس از ساخت ظروف و كمي خشك شدن آن ها، كه به اصلاح به آن حالت چرمينگي گويند، به وسيله ي سنگ صافي صيقل داده مي شوند كه به آن مُهره كردن گويند. اكثر سفالگران اين منطقه را زنان تشكيل مي دهند و مردان بيشتر كارهاي آماده سازی از قبيل فراهم کردن خاك از معدن و آماده سازي گل سفالگري را انجام مي دهند. تزيينات اين سفالينه ها نقوش هندسي و انتزاعي بسيار ساده است که با نوعی خاک قرمز رنگ همان منطقه انجام میشود. از دیگر مناطق سفالگری در این استان می توان به روستاهای شهرستان سرباز و قصر قند اشاره کرد.