گلدان کارگاه خاکاب مدل لبه شیپوری

سبک زندگی امروز با زمان‌های گذشته تفاوت بسیاری کرده است. ما انسان‌ها دیروز از شمع و چراغ برای روشنایی استفاده می‌کردیم و امروز لامپ برقی را استفاده می‌کنیم، دیروز از اسب برای سفر استفاده می‌کردیم و امروز اتومبیل، قطار و هواپیما را مورد استفاده قرار می‌دهیم. در این تغییرات جایگاه بسیاری از وسایل هم تغییر کرده است. برای مثال این تنگ زمانی برای آوردن آب به سر سفره استفاده می‌شده است، ولی امروزه پارچ آب این کار را انجام می‌دهد. بنابراین برای این که بتوان بازهم این تنگ را مورد استفاده قرار داد باید کاربری‌اش تغییر کند. می‌توان از این تنگ به تنهایی و برای تزیین استفاده کرد. همچنین می‌توان چند شاخه گل داخل آن گذاشته و به عنوان گلدان مورد استفاده‌ قرار داد. در هر صورت کمتر کسی از آن برای بردن آب سر سفره استفاده می‌کند. این ظرف به رنگ آبی است؛ رنگی اصیل که در معماری ایرانی نماد معنویت است. شاید اگر این گلدان لعاب نداشت یا به رنگ دیگری بود، جایگاهی در محیط‌های امروزی برایش یافت نمی‌شد. سفال این دست سازه رسی، سالیان متمادی در میان مردمان ما رواج داشته است. این محصولات که به نحوی می‌توان آن‌ها را قدیمی‌ترین ساخته بشر دانست، از خاک رس و در پرتو آتش شکل می‌گیرند. هنرمندان سفالگر از دیر باز مایحتاج روزمره را با همت شکل می‌دادند و بر ظرف‌های گلی نقش و نگارهایی مختلف می‌کشیدند و با رنگ‌های مختلف آراسته می‌کردند. هرچند هنوز مشخص نیست که اولین سفال‌ها، جان دادن به باورهایی کهن بوده یا راه‌هایی هوشمندانه برای ساده تر کردن زندگی. این روزها سفال بدل به یکی از یادگارهای دوران باستان شده است که هنوز کاربری‌های متعددی برای آن وجود دارد. گلدان، تندیس، شمعدان و سایر مصنوعات سفالی که حتی در میان خانه های مدرن امروزی نقش پررنگی بازی می‌کنند بازمانده ای از هنر آدمی در اعصار مختلف است.