معرفی اجمالی
اين هنر در اكثر نقاط روستايي ايران، خصوصا در مناطق نزديك به دريا و رودخانه رواج دارد، زيرا ماده اوليه ي حصيربافي را گياهان خودرو حاشيه ي مرداب و رودخانه ها تشكيل مي دهند. در بسياري از مناطق نيز از ساقه ي گندم، جو وبرنج براي بافت حصير استفاده مي شود. شيوه ي كار به اين صورت است كه ابتدا ساقه هاي مناسب و هماهنگ از نظر قطر را جدا كرده و در آب خيس مي كنند. سپس سه تا پنج ساقه را در كنار يكديگر قرارداده و به كمك ساقه ي ديگري كه به دور آن پيچيده مي شود آن را به هم ميبافند و اشيايي همچون زنبيل، كيف، جاي نان با ميوه، زيرانداز، ديواركوب و ... توليد مي نمايند. گاه بسته به سفارش حصير را رنگ آ