سینی چوبی آرانیک مدل 1001100012

قدمت ساخت ظروف و وسایل کاربردی از چوب، به قدمت تاریخ زندگی انسان متمدن است. همواره انسان­هایی که در سرزمین­های جنگلی زندگی می­کردند با چوب برای خود اشیاء و ظروف کاربردی می­ ساختند. این عمل همچنان نیز ادامه دارد؛ گرچه امروز دست ساخته ­های چوبی ماهیت گذشته را ندارد و جای خود را به ساخت ظروف تزیینی و فاخر و نیز مجسمه­ های پربها داده است، ولی هنوز هم به وفور استفاده از تولیدات چوبی را در زندگی مردم جوامع گوناگون شاهد هستیم. ساخت ظروف چوبی به چند روش قابل اجراست که رایج‌ترین آن خراطی است. در این روش ظروف با بستن چوب­های کروی و استوانه‌ای شکل به دستگاه خراطی و تراش آن تولید می­شوند. نوع دیگر آن به روش کاملا دستی است که به چوب‌تراشی یا لاک‌تراشی معروف است. در این روش با ابزارهای بسیار ساده داخل چوب­ها خالی شده و شکل ظرف را به خود می­گیرد. ساخت این ظروف بیشتر در بین جنگل­بانان و چوپانان در استان‌های گیلان و مازندران رایج بوده و هنوز هم در تیراژ بسیار محدود رواج دارد. روش دیگر نیز نازک‌کاری چوب است که با آن محصولات چوبی ظریف، فاخر و بسیار گران­بها تولید می­شود و تولید آن در استان­های غربی ایران رایج است. اما اثری که مشاهده می­نمایید با هیچ کدام از روش­های مذکور ساخته نشده بلکه هنرمندان جوان با خلاقیت و نوآوری و استفاده از تکنولوژی­های روز توانسته‌اند نوعی ظروف چوبی خلق کنند که بهای گزاف محصولات نازک کاری و یا تعداد محدودیت تولید ظروف لاک‌تراشی را ندارد. این ظروف بیشتر از چوب راش، شمشاد و آزاد تولید می­شوند. فرم کلی ظروف با دستگاه­های برقی برش خورده و سپس طی مراحل کاملا دستی و با استفاده از ابزارها و سمباده­ های مختلف ریزه­ کاری­های روی آن انجام می­شود. گاهی برای القای حس طبیعت و انتقال آن به زندگی­مان بخشی از بدنه­ ی درخت به­ صورت دست نخورده روی سطح ظروف یا لبه­ ی آن باقی می­ماند.