خودرو فولکس واگن Transporter دنده ای سال 1967

بزرگ‌ترین و ثروتمندترین کارخانه‌ی خودروسازی جهان در سال 1950 تولید مدل ترانسپورتر را آغاز کرد که تا به امروز شش نسل از آن روانه بازار شده است که رقیبانی چون «فورد ترانزیت»، «مرسدس ویتو» و «تویوتا هایس» هستند، البته ترانسپورتر از رقبای خود موفق‌تر و پر‌فروش‌تر بوده طوری که پرفروش‌ترین ون تاریخ اتومبیل‌سازی است. نسل مورد بررسی ما، نسل دوم آن است که در سال‌های 1967 تا 1979 میلادی و به‌صورت ون، مینی‌بوس و وانت تولید شد که در کشورهای آرژانتین، برزیل و مکزیک هم مونتاژ می‌شد. ترانسپورتر دارای پیشرانه‌های تخت 1.6، 1.7‌، 1.8 و دو لیتری بوده که پیشرانه‌های آن هوا‌خنک و در غقب ماشین جای داشت. در بخش فنی ترانسپورتر به پیشرانه‌ی تخت موتور عقب 1.7‌لیتری آن می‌پردازیم که توان تولیدی آن برابر 66 اسب‌بخار بود. این پیشرانه به‌علت طراحی خاصی که داشت علاوه‌بر اصطحلاک پایین خیلی بیشتر از توان خود بازده داشت و موتور مستقیم روی چرخ های عقب متصل بود و قدرت آن بدون اتلاف انرژی توسط جعبه دنده‌ی چهار سرعته‌ی دستی منتقل می‌شد. در بخش امکانات رفاهی و ایمنی، فولکس ترانسپورتر حرف زیادی برای گفتن نیست؛ فقط شامل ترمز جلوی دیسکی‌، جعبه دنده‌ی اتوماتیک سه سرعته‌ی سفارشی‌، گارد سفارشی‌ و در مدل‌هایی ون‌های کمپی دارای یک کانکس با امکانات اولیه‌ی کامل ار قبیل گاز خوراک‌پزی، تخت‌خواب، دستشویی، مبل، کابینت و... بودند که در زمان خودش حتی امروزه ماشینی رویایی است.