معرفی اجمالی
معرفی کتاب سیاست با طعم یواشکی اثر علی معنوی
کتاب "سیاست با طعم یواشکی" نوشته علی معنوی، یک اثر مفید و جذاب برای علاقهمندان به تحلیلهای سیاسی و اجتماعی است. این کتاب به بررسی جنبههای مختلف سیاستهای جاری با رویکردی تازه و نوآورانه میپردازد.
نکات کلیدی کتاب سیاست با طعم یواشکی
- مدلسازی تحلیلی دقیق از وضعیت سیاست کنونی
- بررسی تأثیرات اجتماعی بر تصمیمگیریهای سیاسی
- نقد و بررسی رویکردهای مختلف سیاسی و اجتماعی
چرا کتاب سیاست با طعم یواشکی را بخوانیم؟
کتاب "سیاست با طعم یواشکی" به خوانندگان این امکان را میدهد تا با مفاهیم پیچیده سیاسی به سادگی آشنا شوند. علی معنوی با استفاده از زبانی شیوا و قابل فهم، موضوعات دشوار را به گونهای ارائه میدهد که برای همگان قابل استفاده باشد. این کتاب بستر مناسبی برای بحث و گفتگو در مورد تحولات سیاسی روز را فراهم میکند.
جمعبندی
کتاب "سیاست با طعم یواشکی" انتخابی مناسب برای دانشجویان، پژوهشگران، و علاقهمندان به علوم سیاسی است. با خرید و مطالعه این اثر ارزشمند، شما به درک بهتری از مسائل سیاسی و اجتماعی دست خواهید یافت.
مشخصات
نویسنده: | دکتر علی معنوی |
---|---|
شابک: | 978-600-189-206-6 |
ناشر: | الماس دانش |
موضوع: | ادبیات |
قطع: | وزیری |
نوع جلد: | سلفون |
نوع کاغذ: | بالکی |
تعداد صفحه: | 208 |
تعداد جلد: | 1 |
وزن: | 250 گرم |
سایر توضیحات: | بزرگی میگوید: زمانی که قدرت مشروعیت، اود را به وانمودی از حقیقت گره میزند، آنگاه بازنمود مع وس آنچه وانمود میشود معنایی ندارد جز تقابل با ایم ارادهی قدرت. ایم تضادی است که در زمینهی سیاست حقیقت روی میدهد. ب یاری از مردمان جهان بهنحوی دل در گرو ایم سیاست حقیقت سپردهاند و همراه با ت ش مجدانه قدرتهای حاک برای وانمود ویژهای از حقیقت، هر فردی حتی بدون تعلق به یک کنش جمعی و جنبشی، بهنحوی م ئولیت مقابله با ایم وانمود از حقیقت و اجرای حقیقت مع وس را بر دوش گرفته است. چالشی که فرد در ایم اجراگری ایجاد میکند ت ش قدرت برای بازنمود ارادهی اود در سطح ملی یا جهانی را انثی میسازد. بنابرایم، اع از ایمکه فرد کنشگر سیاسی باشد یا نه، کنش او معنای سیاسی پیدا میکند . معنای سیاسی دارد و بهنظر » اجرا « در بادی امر کنش اشخاص تنها به جهت سیاسی ااص نباشد. چه ب ا ما » قصد « میرسد که ایم میتواند به معنای وجود یک چیزی را به اجرا درآوری که در زمینهی اجتماعی ااصی معنایی را القاء کند، اما در ما نبوده باشد. اما آنچه ایم اجراهای پراکنده را مبدل به یک » آگاهی « و » قصد « کنش قصدشده میسازد وجود فضایی است که کنشهای ناجنبش پیشیم را به یک » فضایی « صحنهی معارضه عمومی میکشد. ایم صحنه معارضه عمومی از ایم جهت تحقق » هنر حضور « را تجلی میبخشد. جایی که » ناجنبشی « است که سیاست آنتاگونی تی اود را نشان میدهد |