معرفی اجمالی
در دو قرن اخیر مدیریت تولید و عملیات به عنوان یکی از فاکتورهای مهم در رشد اقتصادی کشورها مطرح بوده است. دیدگاه سنتی در رابطه با مدیریت تولید در قرن هجدهم شکل گرفت یعنی هنگامی که آدام اسمیت به این نتیجه رسید که اختصاصی کردن کارگران، تولید را افزایش می دهد. پیشنهاد او این بود که کارها به
وظیفه های ریزتر و کوچکتر تقسیم شوند؛ سپس هر وظیفه مجزا به یک کارگر مجزا اختصاص داده شود. او معتقد بود این کار منجر به افزایش مهارت کارگران در انجام وظایف، در نتیجه بالا رفتن سرعت و کیفیت محصول نهایی خواهد شد. در اوایل قرن بیستم، تیلور تئوری های اسمیت را به کار گرفت و مدیریت علمی را پایه گذاری کرد. از آن پس تا س