کتاب بازی کار اثر چارلز کنراد و لی نلسون انتشارات کتیبه پارسی

بازی کار ثمربخش است. از زمانی که کتاب بازی کار برای اولین بار در سال 1984 چاپ شد تا کنون، به هزاران شرکت یاری رسانده و صدها هزار مدیر و کارمند از کار خود لذت بیشتری برده و کارایی آنها نیز به میزان چشمگیری افزایش یافته است. این رویکرد امروز هم هنوز مؤثر است. این رویکرد به این خاطر مؤثر است که به نیاز بشر به بهتر بودن، بهتر کار کردن و در مجموع بهتر زندگی کردن اشاره دارد. هیچ‌کس نمی‌خواهد از سوی دیگران «مدیریت شود»؛ ما همه می‌خواهیم خود کاری را به انجام برسانیم. میل ما به انجام درست کار، و تأیید شدن و پاداش گرفتن بابت آن کار، بخشی از سرشت بنیادین بشر است. نظریۀ سنتی «مدیریت بر مبنای استثناء» با آن نیاز اساسی بشر در تقابل است. وقتی بیشترِ افراد ما، بیشتر مواقع کار خود را درست انجام می‌دهند، بجا نیست که غالب بازخوردهایی که دریافت می‌کنند منفی باشد. بی‌خبری به معنای خبر خوش نیست، بلکه تنها «بی‌خبری» است و اغلب حتی به اخبار «بد» هم تعبیر می‌شود. این کتاب ابزار‌‌‌‌های ساده‌‌‌ای فراهم می‌آورد که هر کسی می‌تواند به سادگی با به کارگیری آنها هر روز کارمندان بیشتری را وارد بازی کند. این برخلاف بیشتر کتاب‌های کسب و کار «به سرعت» نتیجه می‌دهد. مفاهیم ساده و اغلب قابل قیاس با بازی‌هایی هستند که در دوران کودکی یا بزرگسالی بازی کرده‌ایم. این رویکرد همچنین بخش‌بخش است؛ یعنی من می‌توانم هر ابزار را به طور مستقل در یک فصل بسط دهم.