کتاب شهربانو اثر مریم قربان زاده

مریم قربان‌زاده درباره کتابش در مقدمه این‌گونه نوشته‌ است: هرچه این جا می‌خوانید برگرفته از متن یک زندگی است. برش‌هایی است از ۲۰ سال زندگی یک مادر ۸۰ ساله که از همهٔ سال‌های جوانی‌اش، همین برش‌ها را غنیمت نگه داشته‌است تا برای من و امسال من بگوید... نوشتن برای من اصلاً کار راحتی نبود. برای مادرجان هم گفتن‌اش اصلاً راحت نبود. بارها در حین مرور خاطرات‌اش بی‌حال می‌شد و کارش به سرم قندی- نمکی می‌رسید. من؛ پیر شدن‌اش را در این چند ماه جلوتر انداختم و این مایه عذاب وجدانم شد اما چاره‌ای نبود. باید این حرف‌ها را از زبان خودش می‌شنیدم. باید همه چیز را آن طور که خودش گذرانده بود می‌نوشتم و حالا روبه‌روی شما، خلاصه بیست سال از زندگی یک مادر است: می‌دانستم که باید به فکر پختن آش پشت پای ابراهیم باشم. دخترها هم که خبر را شنیدند خودشان را رساندند خانه ما. ابراهیم مدرسه بود. قرار بود برود خداحافظی کند با مدیر و معلم‌ها و هم‌کلاسی‌هایش. دلم خیلی گرفته بود. اشک بود که مدام از چشم‌هایم می‌ریخت. سبزی پاک کردنم، کشک سائیدنم، رشته درست کردنم، نعنا کوبیدنم همه‌اش با اشک چشم همراه بود. وقتی حبوبات را پیمانه می‌کردم مثل آدم‌های خرافاتی یک پیمانه می‌گفتم: برمی‌گردد، یک پیمانه می‌گفتم: برنمی‌گردد!