کتاب سوترای آفتابگردان اثر آلن گینزبرگ انتشارات سرزمین اهورایی

سوترای آفتابگردان مجموعه شعرهای آلن گینز برگ از شاعران نسل بیت آمریکایی است که برای اولین بار توسط انتشارات سرزمین اهورایی با فروست شماره‌ی 87 شعر جهان این انتشارات منتشر شده است. مترجم این اثر محمد رزازیان و مدیر هنری مجید ضرغامی است.> دهه شصت، دهه افول مک‌کارتیسم بود و عصر طلایی هیپی‌ها. با کمرنگ شدن سایه هیپسترها صدای بیت‌ها را می‌شد از دهان هیپی‌ها با وضوح بیشتری شنید. از لندن، نیویورک، سانفرانسیسکو میلیون‌ها نفر هر روز به بهانه پایان جنگ در جنگل‌های ویتنام سر به خیابان‌ها می‌گذاشتند، به بهانه فیمینیسم، پایان رفتارهای تبعیض‌نژادی، به عشق ماریجوانا، به عشق وودستاک و راک شبانه‌روزی از وایت‌لیک نیویورک. در طرف مقابل هم با حل‌وفصل بحران‌های اقتصادی بعد از جنگ، تلویزیون که نقش کارخانه تبلیغات خانواده‌های خوشبخت را بازی می‌کرد میدان را به دست گرفت. به این ترتیب بود که از چهره یاغی هیپسترها کلیشه‌ی ملنگ و بی‌خطری از جوانک‌هایی الکی‌خوش و صندل‌پوش و دمبک‌نواز با نام مستعار بیتنیک‌ها بر سر زبان‌ها افتاد، واژه‌ای که آن را هربرت کائن در 1958 در مقاله‌ای در سانفراسیسکو کرونیکل از ترکیب دو واژه بیت و اسپوتنیک ، اولین ماهواره‌ای که به وسیله شوروی به مدار زمین فرستاده شده بود، ابداع کرد. شوخی داغی با آنچه آغازگر نبرد فضایی غرب و شرق نیز بود؛ بیتنیک‌ها به جای هیپسترها. برچسبی که صدای کرواک و گینزبرگ را حسابی درآورد. مارلون براندوی موتورسوار فیلم وحشی و جیمز دینِ شورش بی‌دلیل جایشان را می‌دادند به شخصیت‌هایی مثل مینارد جی‌کِربز با اجرای باب دنور در سیتکامِ عشقهای بیشمار دابی گیلیس و آدم‌های شوی جاده‌ی 66 ، که نامش را از جاده‌ای در رمان در جاده کرواک گرفته بود و در آن دو نفر سوار شورولت کوروت دور آمریکا می‌چرخیدند و به قول خودشان با بیتنیک‌ها دمخور می‌شدند. با این همه بیتنیک‌ها و هیپسترها بی‌شباهت هم نبودند؛ هر دو طرف عاشق جز بودند و دستی در شعر داشتند و بی‌کار می‌گشتند...> آمریکا همه‌چیمو به پات ریختم و حالا هیچی نیستم. /آمریکا ١٧ژانویه ١٩٥٦ و دو دلار و بیست‌وهفت سنت. /دیگه مخم داره می‌پُکه./آمریکا کِی جنگ انسانی رو تموم می‌کنیم؟/دهنت سرویس با اون بمب اتمت/حالم خرابه، نرو رو مخم/تا روبه‌راه نشم دیگه شعر نمی‌نویسم./آمریکا کی فرشته‌ای می‌شی؟/کی لباساتو درمیاری؟...