لیوان سفالی آرانیک دسته دار‏ چاپ دیجیتال‏‏‏رنگارنگ‏ طرح ‏کاشی‏ مدل 1002900011

یکی از تکنیک های نقاشی روی سفال در ایران دوره اسلامی ( قرون 3 تا 5 هجری قمری)تکنیک لعاب پاشیده است که در نواحی شمال ایران از گرگان تا نیشابور، در مرکز ایران ری، در جنوب ایران بندر سیراف و شوش تولید آن رواج داشته است. پژوهشگران ابداع آن را هنرمندان چینی نسبت داده اند. این تکنیک در دوران خلافت عباسی از چین به مصر و عراق و سپس به ایران وارد شد و مورد توجه سفالگران ایرانی قرار گرفت. از مشخصات بارز این شیوه می توان به استفاده بسیار محدود از رنگ های سبز و قهوه ای و کرم اشاره کرد که البته در شرق دور بعدها از رنگ آبی هم استفاده شد. برای انجام کار رنگهای محدود مورد استفاده به صورت خطهای پراکنده و نامنظم در سطح کار پخش میشوند. با پخت کار در کوره این خطوط رنگی فضایی سیال و انتزاعی ایجاد می نمایند. علاوه بر آن نقاشی طرحهای هندسی ، گیاهی و حیوانی به صورت کاملا ساده و انتزاعی نیز در این شیوه کاربرد داشته و دارد. از مشخصات فیزیکی آن می توان به ضخامت زیاد و سنگینی این ظروف اشاره کرد چرا که این ظروف کاملاً استفاده مظروف داشته و بایستی مقاومت کافی را برای استفاده روزمره به همراه می داشتند. مقصود از درنظر گرفتن بخشی با عنوان سفال و سرامیک مدرن در این تارنما، معرفی دست آفریده های هنرمندانی است که با تکیه بر دانش های مرتبط با علم سرامیک دست به خلق آثاری زده اند که از جهت طرح، رنگ و کاربرد مطابق با نیاز روز جامعه مدرن می باشد.