کتاب وقتی جهان نمی‌خواهد به تو لبخند بزند اثر زهرا علیزاده تنورلویی نشر متخصصان

کریم به گل‌نگار قول داده بود که نگذارد دست کدخدا به او برسد. این نخواستن برای خودش هم بود. نمی‌توانست تحمل کند حتی نوک انگشت کدخدا گوشه‌ای از بدن گل‌نگار را لمس کند. فکرش بدجور به‌هم ریخته بود. حالا که دیگر کار از کار گذشته بود و دخترک بیچاره به خانه کدخدا آمده بود، می‌خواست کاری کند که وحشت این چند وقت ماندن دراین خانه برایش کمتر شود تا روزی که بتوانند با هم فرار کنند. کریم، دوستی به نام علی داشت .برادر علی ماه‌ها بود که گوشه تیمارستان را به نام خود زده بود .اوایل زیاد برایش دکتر دوا کردند .اما هیچ کدام افاقه نکرد و به قول علی مخ برادرش روز به روز بیشتر تاب برمی‌داشت .کریم تصمیم گرفت به بهانه احوالپرسی از مادر نگران و پریشان حال علی به خانه آن‌ها برود و قرص‌های برادرش را کش برود.همیشه به یاد داشت که او وقتی که میخواست از خوب و بد حال برادرش بگوید می‌گفت: قرص‌هایش را که می‌خورد خیلی خوب است. مدام خواب است و مادرم از دست دیوانه بازی‌هایش نفسی می‌کشد. کریم قصد نداشت که علی از نقشه‌اش سر در بیاورد. می‌ترسید نتواند زبانش را نگه دارد و همه چیز لو برود. آخر اختیار زبانش دست خودش نبود. آلو در دهانش خیس نمی‌خورد. خیلی وقت‌ها به خاطر همین دهن لقی‌ها این و آن را به جان هم انداخته بود.