کتاب غمنامه معماری ایران در گذر زمان اثر علی اصغر مصطفوی انتشارات امید سخن

بخشی از کتاب: قائم مقام فراهانى ميگفت: «دو چيز است كه امروزه (در عهد قائم مقام) مظلوم افتاده است نخست گلستان سعدى كه كتاب پيران است اما كودكان در مكتب مى‏خوانند، دوم نخودچى كشمش كه آجيل باب دندان اطفال است اما در جيب پيران فرسوده دندان يافت مى‏شود». بدون شك، اگر امروزه مرحوم قائم مقام، سر از بستر خاك بر مى‏داشت و نظاره‏گر اوضاع معمارى ايرانى مى‏بود، سومين مظلوم تاريخ ايران را نيز همانا اين حرفه شريف مى‏خواند و مظلوم‏تر از معمارى و شهرسازى، خود معماران بيدار و صاحب وجدان را مشاهده میکرد